Tuesday, 19 October 2021

We are grateful to all of you for enabling us to support the education of these children...

Mittal Patel with students who have been studying with 
VSSM's hostel

“Didi, may we come in?”

5 students from our hostel who now pursue Engineering Diploma came to see me in my office. 

All these students have been studying with VSSM’s hostels from when it functioned at Dodiya, Surendranagar and Radhanpur in Patan. And when the hostel at Ahmedabad was up and running, these boarders along with others also moved to Ahmedabad. 

The community these students belonged, marries off their children early, the responsibility to earn living falls on their shoulders early hence, it is pertinent for the children to begin earning early in life. This was the reason VSSM’s Dimpleben decided to enrol them in Diploma in Engineering program at Ganapat University. Sachin and Mahesh pursued Diploma in Automobile Engineering, Rohit and Raveen did Diploma in Electrical Engineering while Jeevan enrolled in ITI Mechanical program. All of them are in the second year of their program. Initially, it was challenging to comprehend the studies in English, but our Education team members Vanita, Bijol led by Dimpleben, provided the support and encouragement they required to carry on. Eventually, their continued efforts paid off as the students settled well with the curriculum. 

“We have come to seek your blessings as we appear for standard 12th exam as external students.” All five spoke together. 

“Our blessings are always with you, will you be taking up a job on finishing the Diploma or?”

“We wish to enrol for the degree program.” quick came their collective response. 

“Will your families allow? And marriage…?”

“Didi, I am married!” one of them spoke before I could finish my sentence. “But we have told my family not to bring the wife home until I finish my studies.”

“I am engaged,” said another. “We get married when our elder sister or brother is getting married. This way our families are spared from double expenses. But do not worry, I will first finish my studies.”

“Are you all firm on your decision?”

“Absolutely.”

“After seeing us doing good, other students from our village also want to come and study here.”

“That is wonderful. But if the boys will study and the girls aren’t allowed to, the balance will get skewed. Ensure that girls of your community are also encouraged to study.”

Everyone affirmed. 

“I appreciate you want to pursue further education, but what will you do with a degree in Arts?”

“Didi, we want to study as much as we can. It is good that we study, right?”

And I am glad the children from such marginalised communities are not hungry for receiving education. After talking to me, all of them requested a picture together. 

We are grateful to all of you for enabling us to support the education of these children. Your assistance has certainly provided them with a better tomorrow.

'દીદી આવીએ...' અમારી હોસ્ટેલમાં ધો.10 ભણીને હવે ડીપ્લોમાં એન્જીન્યરીંગ ભણી રહેલા પાંચ વિદ્યાર્થીઓ મારી ઓફીસમાં આવ્યા..

આમ તો આ પાંચેય ટાબર હતા ત્યારથી અમારી હોસ્ટેલ જે પહેલાં સુરેન્દ્રનગરના ડોળિયામાં અને પાટણના #રાધનપુરમાં ચાલતી એમાં ભણતા. એ પછી અમદાવાદમાં સદવિચાર પરિવારના કેમ્પસમાં હોસ્ટેલ તબદીલ કરી ને આ બાળકોની સાથે અન્ય બાળકો પણ અમદાવાદ આવ્યા.

આ પાંચેય જે સમાજમાંથી આવે એમાં લગ્ન વહેલાં થઈ જાય ને પરિવારની જવાબદારી પણ વહેલાં આવે. આવામાં બાળકો ઝડપથી પગભર થાય તે જરૃરી. 

એટલે જ ધો.10 પાસ કર્યા પછી પાંચેયને #ગણપત_યુનિવર્સીટીમાં ચાલતા ડિપ્લોમાં કોર્સ જેમાં સચીન અને મહેશને ઓટોમોબાઈલ, રોહીત અને રવીને ઈલેક્ટ્રીકલમાં તો જીવણને આ.ટી.આઈ.મીકેનીકલમાં પ્રવેશ અપાવ્યો. 

એક વર્ષ આ પાંચેયે પૂર્ણ કર્યું હવે બીજા વર્ષમાં આવ્યા. પહેલાં અંગ્રેજીમાં ભણવાનું થોડું કપરુ લાગતું. પણ અમારી ટીમના ડિમ્પલબેન, વનીતા, બીજોલ સતત તેમને જુસ્સો પુરો પાડે. એમના સતત પ્રયત્નોથી જ આ બાળકો ત્યાં ટક્યા ને હવે તો ફાવી ગયું. 

'ધો.12ની પરિક્ષા એક્સટર્નલ તરીકે આપવા આવ્યા છીએ દીદી.. આશિર્વાદ આપો' એવું પાંચેય કહ્યું.. 'આશિર્વાદ તો હંમેશાં.. પણ ડિપ્લોમા પૂર્ણ કર્યા પછી નોકરીએ લાગી જશો કે?'

'અમારી ઈચ્છા ડિગ્રી કરવાની છે..' 'ઘરવાળા કરવા દેશે.. લગ્ન...'

હજુ વાક્ય પૂર્ણ થાય એ પહેલાં જ પાંચેમાંથી એકે કહ્યું, 'મારા થઈ ગયા દીદી.. પણ મે ઘરવાળાને કહી દીધું કે, ભણવાનું ન પતે ત્યાં સુધી એને તેડી લાવવાની નહીં.. '

તો બીજાએ કહ્યું, 'મારી સગાઈ થઈ ગઈ દીદી.. અમારામાં મોટાભાઈ કે બહેનનું કરે ભેગા ભેગું નાનાનુંયે ગોઠવી દે... પણ ચિંતા ન કરો ભણવાનું નહીં બગાડીએ...'

'મક્કમ છો?''એકદમ દીદી...'

'અમને જોઈને હવે આપણી હોસ્ટેલમાં અમારા ગામથી બીજા છોકરાં પણ ભણવા આવવાના છે... '

'બહુ સરસ.. પણ બધા છોકરાં ભણી જશે ને દીકરીઓ નહીં ભણે તો બેલેન્સ બગડી જશે માટે દીકરીઓને પણ ભણવા આવવા પ્રોત્સાહીત કરજો... 'બધાએ એક સૂરે હા કહી...

'ડીગ્રી કરવી છે તો ધો.12 આર્ટસની ડીગ્રી લઈને શું કરશો?' 

'દીદી જેટલું ભણાય એટલું ભણવાનું.. ભણીએ એ તો સારુ કહેવાય ને?'

ચાલો ભણતરની હોંશ થઈ એનો રાજીપો... એ પછી પાંચેય પરિક્ષા આપવા ગયા.. એ પહેલાં દીદી એક ફોટો.. જે પાડ્યો ને અહીંયા વહેંચ્યો... 

આ બાળકોના ભણતરમાં શરૃઆતથી આરતી ફાઉન્ડેશન અમારા ચંદ્રકાન્તભાઈ ગોગરી મદદ કરે.. સાથે અન્ય પ્રિયજનો પણ ખરા આપ સૌ પ્રિયજનોનો આભાર.. એમની મદદથી બાળકો ઉજ્જવળ ભવિષ્યને પામશે. 

#MittalPatel #vssm Ganpat University - GUNI, India Dimple Parikh

No comments:

Post a Comment