Mittal Patel with one of the VSSM hostel student Prakash |
The statement took me by surprise. “Why?” I asked Prakash, who has been with our hostel since 6th grade.
“My mother passed away when I was a small child. My father knew nothing about
education, so he sent me to this hostel; I still don’t know why. Nonetheless, it was a blessing in disguise as VSSM’s hostel exposed me to a completely new world and opportunities. Otherwise, I would have been married and fathered a child by this age….” Prakash shares with a hint of shyness.
Donations from our will-wishing friends fuel VSSM’s education and many other initiatives. We also have donors walk into our office with books, school bags, and stationery supplies. Such visits allow the children to interact with compassionate and empathetic individuals who talk about giving back to society. These interactions and impressions have made a positive impact on Prakash’s mind. As a result, he now wishes to donate to VSSM and other voluntary organizations doing remarkable work.
Prakash has completed his 12th grade, along with finishing a paramedical course after grade 10th. It was tough for him to finish the two studies together. The paramedical course was conducted at Shalby Institute, where the timings stretched from 9 to 6.30 in the evenings. After returning from the course, Prakash had to attend tutorials for his 12th grade. After successfully finishing both courses, Prakash heads to Baroda for his general nursing course.
VSSM’s Dimpleben Parikh makes tremendous efforts to push these children to complete their schooling along with a professional course. The education team comprising Vanita, Bijol, Kokila, Pravin, Jay, and others strives to ensure these children achieve their highest potential.
We wish Prakash all the best with his future endeavors. May he achieve his dreams!
#MittallPatel #VSSM
'દીદી મારે VSSMના ડોનર બનવું છે'
સાંભળીને ઘડીક તો નવાઈ લાગી. પછી છઠ્ઠા ધોરણથી અમારી હોસ્ટેલમાં ભણતા પ્રકાશને પુછ્યું કેમ?
એણે કહ્યું, 'નાનો હતો ને મા ગુજરી ગઈ. પપ્પાને બહુ ભણતરમાં ગતાગમ ન પડે પણ એમણે મને હોસ્ટેલમાં મુકી દીધો. કેમ એ ખબર નથી. પણ અહીંયા આવ્યા પછી મે નવી દુનિયા જોઈ. ઘરે રહ્યો હોત અત્યારે હું પરણી ગયો હોત ને ભલુ હોત તો એકાદ છોકરુ...'
આટલું કહેતા પ્રકાશ જરા શરમાઈ ગયો.
હોસ્ટેલમાં ભણતા અમારા આ બધા બાળકોના ભણતરમાં ઘણા પ્રિયજનો મદદ કરે. એ બધા જ્યારે આ બાળકો માટે ચોપડા, દફ્તર લઈને આવે કે એમને મળવા આવે ત્યારે અવનવી વાતો થાય. જેમાં કમાયા હોઈએ એમાંથી સોસાયટીને આપવાની વાત પ્રથમ ક્રમે રહેતી.
પ્રકાશના મનમાં આ વાત બરાબર બેસી ગઈ માટે એને ડોનર બનવું છે. એ vssm સિવાય પર સારુ કાર્ય કરતી સંસ્થાઓને મદદ કરશે એમ કહે..
ધો. 12 એણે પરુ કર્યું. એણે પેરામેડીકલ કોર્સ ધો.10 પછી કર્યો અને ખાસ એ કોર્સની સાથે સાથે જ એણે 12મુ પુરુ કર્યું.
ભણવામાં કષ્ટ બહુ પડ્યું. મેડીકલ કોર્સ માટે 9 થી 6.30 શેલ્બી ઈન્સ્ટીટ્યુટમાં જવાનું ને આવીને ધો.12 માટે ટ્યુશનને, વાંચવાનું..
પણ પ્રકાશે એ પુર્ણ કર્યું. હવે એ જનરલ નર્સીગ કરવા માટે બરોડા જશે..
અમારા ડીમ્પલબેન પરીખની મહેનત પ્રકાશ ને એના જેવા અન્ય બાળકો કોર્સની સાથે ધો,.12 પૂર્ણ કરે તે માટે ઘણી. વનીતા, બીજોલ, કોકીલા, પ્રવિણ, જય વગેરે સૌ બાલદોસ્તોએ એમને સહયોગ કર્યો.
પ્રકાશે જોયેલું સ્વપ્ન સાકાર થાય તેવી શુભભાવના...
#MittallPatel #VSSM
No comments:
Post a Comment