We hope to be the reason for many such daughters to get an education, with God's blessings.

Mittal Patel with our hostel girls

 On International Women's Day, a story of our daughters...

"What will you do after studying?"

I asked this to the little girls standing in front of me—Khushi, Dipali, Drishti, Sonu, Manisha, and Neha.

At that time, none of them responded, as seen in this photo. They just looked ahead and gave me a beautiful smile as if to say, "We will carry on."

They had been with us since they were very young, coming to study at our hostel. Over the years, they studied here and passed their 12th grade. Later, there was concern about whether their families would allow them to continue their education.

But our joy came when one of them boldly said, "If we aren't allowed to study, we will run away from home."

I laughed and replied, "Such cases where daughters run away to study hardly ever happen. If that happens, you’ll be one of the rare cases."

After hearing this, all the girls burst into laughter.

Then I told them, "You should talk and explain to your family. If you convince them, they will let you study." And that's exactly what they did. The girls convinced their parents, who were initially concerned that if the daughters studied too much, they wouldn’t find suitable husbands. In a way, this concern was not entirely unreasonable.

But in the end, everything worked out.

Many girls who studied at our hostel have gone on to pursue nursing and diploma engineering. Some of these girls I recently met at a community wedding in the Bajaniya community.

I had no idea they would be there, but as soon as I entered the wedding hall, they ran to greet me. And then, there was a flood of conversations. Khushi said, "Didi, you should go on stage and talk to all the other girls about the importance of education."

So, we all went up on stage and spoke at length.

Our hope, as we shared with the girls, was this: "A daughter should be able to earn. If she can earn, she can face any challenges that come her way. She won't need anyone's support."

What a wonderful thought, and we are happy that the girls are now understanding it.

A special thanks to our Dimpleben, Harshad, Vanita, Jayantibhai, Bijol, and others for playing a crucial role in helping these girls reach this level of success.

We hope to be the reason for many such daughters to get an education, with God's blessings.

વિશ્વ મહિલા દિને અમારી દીકરીઓની વાત...

‘ભણીને શું કરશો?’ 

મારી સામે ઊભેલી નાનકડી ખુશી, દિપાલી, દૃષ્ટિ, સોનુ, મનીષા, નેહાને પુછ્યું.

એ વખતે આ ફોટોમાં દેખાય એ બધી સાવ ટબુડિયો એટલે કોઈ જવાબ ન આપ્યો.. બસ સામે જોઈને ઓવારી જઈએ એવું સુંદર સ્મિત આપ્યું.

અમારી હોસ્ટેલમાં બહુ નાની હતી ત્યારથી ભણવા આવેલી. વર્ષો સુધી અમારા ત્યાં ભણી ને ધો. 12 પાસ કર્યું. હવે બધાને ચિંતા હતી ઘરેથી આગળ ભણવા નહીં દે તોની.

પણ અમારી ખુશી તો જબરી એણે કહ્યું, ‘નહીં ભણવા તે દો ઘરેથી ભાગી જઈશું.’

એ વખતે હસી ને કહેલું,  ‘ભણવા માટે દિકરી ભાગી આવા કિસ્સા દુનિયામાં ભાગ્યેજ બને. એ કિસ્સામાં તમારી ગણતરી થશે જો આવું થશે તો’ વાત સાંભળી બધી દીકરીઓ ખુબ હસેલી.

એ પછી, તમે સંવાદ કરજો ને પરિવારને સમજાવજો એ ભણવા મોકલશે એવું કહેલું. અને દિકરીઓએ મા-બાપને સમજાવ્યા. દિકરીઓ ભણી જશે તો પછી એમને લાયક દિકરો નહીં મળે તો ની ચિંતા મા-બાપને.  એક રીતે આ ચિંતા વ્યાજબી પણ હતી. પણ બધુ ગોઠવાયું.

અમારી હોસ્ટેલમાં ભણીને ઘણી દીકરીઓ નર્સીગ અને ડિપ્લોમા એન્જીનીયરીંગમાં ગઈ. આ દીકરીઓમાંથી કેટલીકને હમણાં બજાણિયા સમુદાયના સમુહ લગ્નમાં મળવાનું થયું. 

જરાય અંદાજ નહોતો કે આ બધા ત્યાં હશે. પણ  હું જેવી મંડપમાં દાખલ થઈ કે, દોડીને ભેટી પડી. પછી તો વાતોના તડાકા. ખુશીએ તો કહ્યું, ‘દીદી તમે સ્ટેજ પર જઈને બીજા બધા દીકરીઓ ભણાવે એની વાત કરોને..’ને પછી અમે સૌ પહોંચ્યા સ્ટેજ પર ને ઘણી વાતો કરી..

અમારી આશા કહે, ‘દીદી દીકરી કમાતી હોવી જોઈએ. એ કમાય તો એના પર આવતી તમામ મુસીબતનો એ સામનો કરી શકે. એને કોઈના ટેકાની જરૃર ન પડે.’

વાત કેવી સરસ પણ દીકરીઓ હવે આ સમજી રહી છે એનો અમને આનંદ છે..

અમારા ડિમ્પલબેન, હર્ષદ, વનિતા, જયંતીભાઈ, બિજોલ અનેકોનો ફાળો આ દિકરીઓને આ સ્તરે પહોંચાડવામાં મહત્વનો. 

બસ આવી અનેક દીકરીઓના ભણતરમાં નિમિત્ત બનીએ એવી ઈશ્વરને શુભભાવના... 

#VSSM #MittalPatel #WomensDay #મિત્તલપટેલ #વિચરતીજાતિ #nomadictribes #મહિલાદિન 

Mittal Patel and Maulik Patel with our hostel girls

Mittal Patel addresses community at wedding function

Mittal Patel at Bajaniya Community wedding function

Patience is key, and today, the results of that patience are visible in our Vallabh Vidya Vihar hostel children...

Mittal Patel address our children at Vallabh Vishta Vihar Hostel

 For years, we have been working to educate and uplift children from marginalized communities. More than 200 children from our program are now pursuing various technical courses, nursing, and engineering. 87 of them have completed their education and are now working in small or large jobs or running their own businesses. Two children have even secured government jobs.

Many years ago, I saw the need to educate thousands of children. Even though there were no facilities, we started teaching children with whatever resources we had, working through the challenges. If we had waited for better resources, perhaps those 200 children wouldn’t have reached the point they are at today. Even the children who are studying in grade 10 and 12 might not have continued their education.

At first, we had a hostel in a rented space, but we faced many challenges with the location. Just like our families who have no fixed address, our children also needed a permanent address. That’s when we found a place in Pansar, Gandhinagar, where the honorable Shri Chandrakantbhai Gogari provided land, and we started building the hostel. The children began attending classes there in June 2024, although it will take another two years to set up the school. Currently, 13 children go to various schools, and while managing everything is a challenge, we understand that gold needs to be melted first to become a beautiful ornament.

This is how it has been for us. After facing the hardships, everything seems to be coming together. One of the hostel buildings is fully ready, and the other will be finished soon. The children are eagerly learning and growing.

In sports, our children achieved the highest positions in the sports competition held in Kalol Taluka, securing first, second, and third places. We have teachers for subjects where children are struggling, as well as for sports and music.

The sports ground will also be ready soon. It feels like our journey is picking up speed. But throughout all this, we’ve had the constant support of the honorable Shri Pratulbhai and Shri Chandrakantbhai, who kept reminding us that every construction takes time. Patience is key, and today, the results of that patience are visible.

Many of our children, who stayed in the hostel, are now performing excellently in their classes, securing first and second positions. We are proud to see their progress, but there is still much more to be done. We are committed to fulfilling all the plans we’ve set for Vallabh Vidya Vihar by 2028.

God has always been with us, and it is because of that support that all these works are being accomplished. The dream of achieving something big was given to us by nature, and we will continue working hard towards it. May God always be the cause of everyone’s success. 🌺🙏

વર્ષોથી વિચરતા તેમજ વંચિત સમુદાયના બાળકો ભણે એ માટે મથીયે. અમારા ત્યાં ભણેલા બાળકોમાંથી ૨૦૦ થી વધુ બાળકો વિવિધ ટેકનિક કોર્સ, નર્સિંગ, એન્જિયરિંગ ભણી રહ્યા છે. ૮૭ એ ભણવાનું પૂરું કર્યું આજે એ નાની મોટી નોકરી, પોતાનો ધંધો કરી રહ્યા છે. બે બાળકો તો સરકારી નોકરીમાં પણ લાગ્યા..

એક સમણું વર્ષો પહેલા હજારો બાળકોને ભણાવવાનું જોયું. બધે સગવડ તો નહોતી છતાં જે હતું એની વચ્ચે એટલે કે અગવડોમાં બાળકોને ભણાવવાનું શરૂ કર્યું. જો કે સગવડની વાટ જોઈ હોત તો ૨૦૦ બાળકો આજે જ્યાં પહોચ્યા ત્યાં કદાચ ન પહોચ્યા હોત. આજે ધો. અને ૧૨ ભણતા બાળકોમાંથી પણ કદાચ કેટલાનું ભણવાનું છૂટ્યું હોત.

ભાડાની જગ્યા તો કોઈએ વાપરવા આપેલી જગ્યામાં હોસ્ટેલ ચાલતી પણ જગ્યા બદલવામાં થાક્યા.

સરનામા વગરના અમારા પરિવારોની જેમ અમારા બાળકો માટે સરનામું જોઈતું હતું. જે ગાંધીનગરના પાનસરમાં મળ્યું. આદરણીય ચંદ્રકાંતભાઈ એ જમીન આપી. ને હોસ્ટેલ બાંધવાનું શરૂ કર્યું. અધૂરા બાંધકામ વચ્ચે જૂન ૨૦૨૪ થી બાળકો ત્યાં ભણવા આવ્યા. અમે હોસ્ટેલ શરૂ કરી પણ શાળા કરવામાં હજુ બે વર્ષ જશે. હાલ ૧૩ શાળામાં બાળકો ભણવા જાય. અમને આ બધું મેનેજ કરવામાં તકલીફ પણ પડે પણ કે છે ને સોનાનું ઘરેણું બનવા માટે સોનાએ પ્રથમ ઓગળવું પડે. 

બસ આવું જ કંઈક અમારું થયું. તપ્યા પછી હવે જાણે બધું ગોઠવાયું. હોસ્ટેલના મકાનોમાંથી એક મકાન સંપૂર્ણ તૈયાર થયું ને બીજું હવે ટૂંકમાં પતશે.. બાળકોના પણ મજાનું ભણવા મંડ્યા.

રમતગમતમાં તો કલોક તાલુકામાં યોજાયેલા ખેલ મહાકુંભમાં મહત્તમ અમારા બાળકો પ્રથમ, દ્વિતીય અને તૃતીય નબર લઈ આવ્યા. 

ભણવામાં નબળા બાળકો માટે શિક્ષકો, રમતગમત તેમજ સંગીત માટે પણ શિક્ષકો.

રમતગમતનું મેદાન પણ ટૂંક સમયમાં બનવાનું શરૂ થશે.

ગાડી જાણે હવે પાટે ચડી. પણ આ બાળકોના શિક્ષણમાં મદદ કરતા આદરણીય પ્રતુલભાઈ, ચંદ્રકાંતભાઈ બધા સતત કહે દરેક નિર્માણ ને સમય લાગે. ત્યાં સુધી ધીરજ ધરવી અગત્યની.. ક્યારેય ઉતાવળ કે કોઈ કામ ન થયું હોય તો મને પ્રતુલભાઈ ધીરજ રાખવા કહે ને આજે એ ધીરજના પરિણામ દેખાઈ રહ્યા છે. 

અમારા કેટલાય બાળકો એ જે નિશાળમાં ભણે એ નિશાળમાં ઉત્તમ પ્રદર્શન કરી વર્ગમાં પ્રથમ, દ્વિતીય આવી રહ્યા છે. 

બાળકોની પ્રગતિ જોઈને રાજી. પણ હજુ ઘણું કરવાનું છે. ૨૦૨૮ સુધીમાં વલ્લભ વિદ્યા વિહારમાં જેટલું પણ કરવાનું નક્કી કર્યું છે એ બધું જ પૂરું કરવાનું કરીશું.

કુદરત હંમેશા સાથે છે એટલે જ આ બધા કામો થાય. આવડું મોટું સ્વપ્ન જોવાની હામ એણે જ આપી. આગળનું પણ એ જોશે અમે અમારા ભાગમા આવતી મહેનત કરીશું.

સૌના સુભમાં ઈશ્વર હંમેશા નિમિત્ત બનાવે એવી શુભભાવના 🌺🙏

#vssm #mittalpatel #gujarat #pansar #education #hostel

VSSM's vallabh vidhya vihar hostel children

VSSM's vallabh vidhya vihar hostel children during
meeting with Mittal Patel

We are committed to fulfilling all the plans we’ve set
 for Vallabh Vidya Vihar by 2028

The dreams that we envisioned for the nomadic children and with them are now becoming a reality

Srushti has become the most loved one in the entire hostel

Our Srushti. She is the youngest among all the children studying in the hostel. When her father came to place her elder sister in the hostel, Srushti said, "I want to stay here too," and that's how she stayed. Today, she has become the most loved one in the entire hostel.

The children from our background don’t usually get much attention towards their education. That’s why we have separate classes where the children learn and grow at their own pace. Among these classes, the class for younger children is the most fun. Some of the children in this class study, while our Srushti, like others, falls asleep with her head on the desk when she gets tired.

When the hostel started, there were many difficulties. We had a vision of providing the best for the children, but construction and setting things up brought certain challenges. However, now everything is coming together.

Today, some of the children who go to schools in our area have started becoming the best in their class. We are proud of this. Even those who aren’t at the top are working hard with their own goals. They are very interested in sports. In the sports competition, our children from Kalol Taluka stood out. They also secured top positions at the district level.

The dreams that we envisioned for the children and with them are now becoming a reality. Our vision is very big, and I pray to God every day that these dreams will come true, and I truly believe they will.

અમારી સૃષ્ટિ. હૌસ્ટેલમાં ભણતી બધી ટાબરમાં એ સૌથી નાની. એના પપ્પા એની મોટી બેનને હોસ્ટેલમાં મુકવા આવેલા ને સૃષ્ટીએ કહ્યું, મારે પણ અહીંયા રહેવું છે ને એ બસ રહી પડી. આજે એ આખી હોસ્ટેલની વહાલુડી થઈ ગઈ છે.

અમારા બાળકો જે બેકગ્રાઉન્ડમાંથી આવે ત્યાં ભણતર પર ખાસ ધ્યાન આપવાનું ન થાય. એટલે અમે ખાસ અલાયદા વર્ગો બાળકો સરખુ શીખે- ભણે એ માટે લઈએ. આ વર્ગોમાં નાના બાળકોનો વર્ગ સૌથી મજાનો. આ વર્ગમાં કેટલાક બાળકો ભણતા હોય ને અમારી સૃષ્ટિ જેવાને ઊંઘ આવે તો માથુ ઢાળી એ સુઈ પણ જાય. 

હોસ્ટેલ શરૃ કરી એ વખતે ઘણી અગવડો હતી. બાળકોને ઉત્તમ આપવાનો મનોરથ પણ બાંધકામ ચાલુ હોય તો કેટલીક તકલીફ પડે એ સ્વાભાવીક. પણ હવે બધુ ગોઠવાઈ રહ્યું છે. 

આજે અમારા બાળકો જે નિશાળોમાં ભણવા જાય છે ત્યાંની નિશાળોમાં કેટલાક તો અવલ્લ આવવા માંડ્યા છે. અમને એનો રાજીપો. જે અવલ્લ નથી એ બધા પણ પોતાના કોઈને કોઈ ધ્યેય સાથે લાગી પડ્યા છે. રમતગમતમાં તો એમને ખુબ રસ પડે. ખેલ મહાકુંભમાં કલોલ તાલુકામાં અમારા બાળકો છવાઈ ગયા. જિલ્લા કક્ષાએ પણ નંબર મેળવીને આવ્યા. 

બાળકો અને એમની સાથે અમે જોયેલા સ્વપ્ન સાકાર થઈ રહ્યા છે. મનોરથ બહુ મોટા છે ને એ બધા પુરા કરવા ઈશ્વરને રોજ પ્રાર્થના કરુ છું ને એ થશે એવો વિશ્વાસ પણ છે. 

#vssm #Mittalpatel #education #nomadictribes

VSSM's hostel have separate classes where the children learn
and grow at their own pace

Srushti falls asleep

Children studying in their classrooms

We now feel that the efforts we put in are reaping its fruits...

Nomadic girls have been part of our hostel from their
childhood

A good news to share…

The STD 12 Board Exam results are declared and the 11 students from our hostel – who appeared this year – passed with flying colours.

Most of these students have been part of our hostel from their early childhood and have created a strong emotional bond with all of us. It is very hard for them to leave the hostel and are certainly feeling very sad and heavy on their hearts. Consoling these heavy hearted souls, we said, “It is your time to fly high in the sky and make it yours. The world out there is waiting to embrace you. Don’t sit behind; Go out and mark an everlasting impression of your wit and valor to the world and prove your worth.”

One of our daughters – Neeta – whom we did not expect to clear the recent board exams. Every time she went home during vacations, her parents had to try head-to-toe to convince her to come back to the hostel. But she did it and did it with flying colours. Other children like Rekha, Parvati, Pinkal – all of them have been hard working and dedicated to their studies.

Sumit – who was enrolled in the Hostel by Respected Smt. Meghashri Bhave – knew us as he used to come to our office off and on before he was enrolled to our hostel. Although, the first time I met him in the hostel, his gloomy face shed tears down his cheeks. Though, it took him some time to adjust but he managed successfully.

Our Manisha has many physical issues, but she worked very hard and the results have paid. Same is the case with Priyanka too… In fact, each and every child has worked really hard…

We now feel that the efforts we put in are reaping its fruits.

Vandanaben taught these children through online classes without taking any fees for the last seven years – not only these children but many others too. She used to teach them from 5:00 am to 7:00 am in the morning. Bijol, Kokila, Ghanshyam used to wake these children in the morning. We will be eternally indebted to her and her concern for the children. Thank you so much Vandanaben…

Our Dimpleben deserves a huge applause for her hard work. She is always concerned about the children’s future. That is why we could get this result.

Vanita also gave her best for the children of our Hostels and ensured that they get the best from the organization.

It is with this combined team effort that we could achieve this success. It is indeed the result of Team Work.

Ganeshbhai who has joined us recently will also be shaping the future of the children now. We are grateful to Shri Thakarshibhai Rabari - the Cook - for ensuring delicious meals to the children; to Shri Chaturbhai Raval – the driver - for safe travelling of the children and Smt. Manjuben Nai – the caretaker - for giving motherly care to the children. All their efforts have made this possible.

Last but not the least; not all this could have been possible without concerned and empathising support of so many well-wishers. We give special recognition to Aarti Foundation, Giants Group of Central Mumbai, Dr. K. R. Shroff Foundation and all of our donors and well-wishers for their humongous, ever-ready and loving support.

Thank you from the bottom of our hearts.

Nomadic children at VSSM Hostel

Nomadic girls who appeared for board exams passed with
flying colors

Nomadic girls learning through their online classes

Nomadic girls preparing for their board exams

VSSM Hostel children's board exam results

Nishaben, a very powerful lady...

Mittal Patel meets Nishaben

Nishaben, 

a very powerful lady. indeed. We came to know her through our association with  Dr K R Shroff Foundation. She becomes child-like with children & she is as much comfortable with the teachers, explaining to them in a very loving manner. She understands their situation and tries to be useful to them. She has all the qualities of a leader. She completed her Bachelor in Arts in 1998. To become a teacher she had to do B.Ed which she did 14 years after she left the college. She became a teacher. 

She joined the K R Shroff Foundation as a teacher.  She had qualities of a leader, very sensitive, and takes every one along. She has the responsibility of keeping a watch over 48 school teachers.

Being from Sabarkantha, she has a very lucid style of speaking.

Apart from overseeing the role of teachers she also takes care of the children studying under these 48 teachers. We have become good friends. She has interesting stories to tell. She is happy & full of pride that because of Shri Pratulbhai Shroff & Shri Udaybhai Desai  she got the opportunity to work. She smilingly says that she is carrying forward the legacy of Father and Grandfather. 

Similarly in Chitroda School there is one Jagrutiben. She is also very bold. When we went to meet her she said first let us take a photo and Vishal took one lovely picture.

For the growth of our country, we salute every such woman. Women milking the cows, drying the cow dung, doing household work and taking Donkeys and Goats to the grassland all are included. They are all a source of powerful energy.  We salute all of them.

નિશાબહેન...

આપણે કહીએ ને આ બહુ જોરદાર છે બસ એવા જોરદાર. અમારો પરિચય ડો.કે.આર.શ્રોફ ફાઉન્ડેશનના કામોના કારણે.. બાળકોની સાથે સાથે બાળકોને ભણાવતા શિક્ષકોને પણ એવું પ્રેમથી સમજાવે, તેમની સ્થિતિ સમજે ને તેમને ઉપયોગી થવાનું કરે. એક લીડરમાં હોય તેવા તમામ ગુણ.. 

બીએ 1998માં પુરુ કર્યું. પણ શિક્ષક થવા બીએડ કરવું પડે એમ હતું તે 14 વર્ષ પછી પાછુ કોલેજનું પગથિયું ચડ્યા ને શિક્ષીકા થયા. 

KRSFમાં શિક્ષીકા તરીકે જોડાયા. પણ લીડરશીપનો તેમનો ગુણ, સંવેદનશીલતા, સૌને સાથે લઈને ચાલવાની ભાવનાના લીધે આજે ફાઉન્ડેશને મુકેલા 48 નિશાળના શિક્ષકોની કામગીરી જોવાનું એ કરે..

સાંબરકાંઠાના વતની એટલે ભાષામાં મસ્ત સાબરકાંઠાનો લહેકો આવે. 

પોતાની હાથ નીચે કામ કરતા 48 શિક્ષકોની સાથે સાથે શિક્ષકો જે શાળામાં ભણાવે તે શાળાના બાળકોનું પણ એ પૂર્ણ ધ્યાન રાખે...

અમારી મજાની દોસ્તી થઈ ગઈ.. એમની પાસે જીવતી વાર્તાનો ખજાનો.. સેવાના ક્ષેત્રમાં આદરણીય પ્રતુલભાઈ શ્રોફ, ઉદયભાઈ દેસાઈના લીધે એમને કામ કરવાનો મોકો મળ્યો એનાથી એ ગર્વ અનુભવે. દાદા અને પિતાના વારસાને હું આગળ વધારી રહી છુ એવું એ મર્માળુ હસીને કહે...

અમે ચિત્રોડીની નિશાળમાં જાગૃતિબહેન - એ પણ બહાદુર બહેન, એમને મળવા ગયા ત્યારે એક મસ્ત ફોટો થઈ જાય એમ કહ્યું ને અમારા વિશાલે સુંદર ક્લીક કરી... 

દેશની ઉન્નતિ માટે ગામોમાં કાર્ય કરતા નિશાબહેન જેવા દરેક બહેનોને સલામ... આમ ગામમાં ગાય ભેંસો દોતા, છાણ વાસીદા ને ઘરનું કામ કરતા, ગઘેડા ને ઘેટાં બકરા ચરાવતા બધા જ બહેનો આવી ગયા. એ બધા ઊર્જાનો સ્ત્રોત...એ બધાને પ્રણામ...

#MittalPatel #vssm #teacherlife #leadershipinspiration

We wish that let all of us be instrumental in bringing a positive change in the lives of the deprived..

Mittal Patel with the nomadic children

Education is like a touchstone (Parasmani).  Life changes for whomever comes in it's contact. Under our education & vocation schemes we have provided loans to thousands of aspiring people and changed their lives for better. However, we are not satisfied with what we have done so far. We yearn for more people to live a better life. If many others think like us the world will be a much better place to live as more people will rise from abject poverty.

We are building an educational campus at Pansar near Gandhinagar. About 1000 Boys & Girls can stay comfortably there. Alongwith with education we will provide vocational training. We will have sports facilities including a playground. We will train them for competitive examinations. We will strive to do all that would facilitate their growth and become wonderful citizens of our country.

In the first phase we have almost completed the construction of Hostels. Now we shall start construction of a school and vocational training centre.

You all can join hands in this mammoth task. In this mission of providing education, your contribution will be valuable. Your help will ultimately help the deprived children. That is for sure.

You can send your assistance through GPay on 99090-49893. In case you would like to have more information please feel free to contact us on 90000-36013 between 10:00 AM to 6:00 PM.

If you know of any child whom we can admit in the campus, please do let us know.

We wish that let all of us be instrumental in bringing a positive change in the lives of the deprived..

શિક્ષણ એ પારસમણી જેવું. કોઈને અડી જાય તો એનું જીવન બદલાઈ જાય.

અમે શિક્ષણ અને સ્વાવલંબન કાર્યક્રમ થકી સ્વતંત્ર વ્યવસાય માટે લોન આપી હજારો લોકોનું જીવન બદલવામાં નિમિત્ત બન્યા છીએ. 

પણ જેટલું કર્યું એનાથી સંતોષ નથી.. હજુ વધુ લોકો સુખમય જીવન જીવે તે માટે મથવાની લાલસા છે. આ હકારાત્મક લાલસા છે આવી દરેક વ્યક્તિ રાખે તો દુનિયાના મોટાભાગના દુઃખો જે આર્થિક ગરીબાઈને લઈને વ્યાપેલા છે એ દૂર થઈ જાય.

અમે ગાંધીનગર પાસેના પાનસરગામામાં વલ્લભ વિદ્યા સંકુલનું નિર્માણ કરી રહ્યા છે. હજાર દિકરા દિકરી રહી શકે એવી વ્યવસ્થા છે.

ભણતરની સાથે બાળકોને વિવિધ વ્યવસાયની તાલીમ, રમતગમતમાં બાળકો અવલ્લ આવે તે માટે રમતગમતનું મેદાન, સ્પર્ધાત્મક પરિક્ષાની તૈયારીઓ બધુયે આ સંકુલમાં બાળકોને કરાવીશું જેથી એ ઉત્તમ જિંદગી જીવી શકે. સાથે  દેશના એ ઉત્તમ નાગરિક  બની શકે.

પ્રથમ તબક્કામાં બે હોસ્ટેલ બીલ્ડીંગનું બાંધકામ પૂર્ણ થયું હવે નિશાળ અને વોકેશનલ ટ્રેનીંગનું બાંધકામ શરૃ  થશે. 

તમે સૌ પણ આ ભગીરથ કાર્યમાં જોડાઈ શકો. શિક્ષણરૃપી આદરેલા આ યજ્ઞમાં આપની આહુતી મહત્વની.. મદદ કરશો તો તકવંચિત બાળકોને સુંદર ભવિષ્ય આપી શકીશું એ નક્કી..

મદદ માટે Gpay - 99090-49893 કરી શકો..

વધુ વિગત સમજવા  90999-36013 પર 10 થી 6માં ફોન પર સંપર્ક પણ કરી શકો.

તમારા ધ્યાને આવા વંચિત બાળકો હોય તો એમના એડમીશન પણ આ સંકુલમાં કરાવી શકો...

સૌના શુભમાં આપણે સૌ સદાય નિમિત્ત બનીએ તેવી શુભભાવના... 

VSSM building educational campus at Pansar near 
Gandhinagar

Ongoing construction at our Pansar Campus of School and
vocational training centre

Thank-You Dr Nitin Sumant Shah of Heart Foundation...

Respected Dr Nitinbhai Sumant Shah gave a donation
of Rs 25 lakhs towards our Pansar Hostel.

 Thank-You  Dr Nitin Sumant Shah of Heart Foundation.

There is a very strong reason to say Thank You. The reason dates back to 2008. From one settlement we brought one girl to the hostel for studies.  After that the girl's father called up.

He said " Ben, my wife rubbed kerosene on her hands and said "bring my daughter back otherwise I will burn myself to death".  My wife will not understand your sentiments. Kindly send my daughter back home from the hostel otherwise my wife will burn herself.". 

Many years ago we started the mission to educate the children of the nomadic community.. We bring children to the hostel but within two days the parents would protest and take the children back home.  Lack of education leads to such acts. One can understand that the situation is very bad. There were no positive feelings towards education. Most of them considered education as a waste of time & efforts.

But we are determined to alter the mindset . To have an education set up one needs a place. We did not have a place of our own. We either took it on rent or someone voluntarily gave it to use. We started hostels & started to educate children.Gradually we realised that we will need a place of our own.There was an inconvenience of vacating the rented places and restarting again at a new place. When it is difficult to move with one child, one can imagine the difficulty that will have to be faced with 300 children. Finally we bought a large piece of land in Pansar with the help of Shri Chandrakantbhai Gogri.& started construction of Hostel.  It is possible to accommodate & educate 1000 children and that is what we are aiming at. In the first phase we are constructing a hostel. It is a huge financial outlay but we are hopeful that with the help of  our donors we will reach the goal. 

Recently, respected Dr Nitinbhai Sumant Shah gave a donation of Rs 25 lakhs towards our Pansar Hostel. He has shown his willingness to contribute further to the cause in the near future. We are thankful for his kind feelings. Nitinbhai is always with us in all our work at VSSM. Nitinbhai is a benevolent donor and regularly contributes towards various causes. We salute him, Pratikshaben & family for their continuous support. 

Shri Mahendrabhai Patel of Lincoln Pharmaceuticals, Ahmedabad is a unique personality. A man who donates without our asking. He had earlier donated Rs 10 lakhs and he further sent Rs 5 lakhs. We are thankful & obliged to Shri Mahendraabhai & his family.

We request all to join in this herculean task. Through social media several of our well wishers see the work VSSM is doing. We request all to contribute their might.

For more information connect with us on 90999 36013 between 10:00 AM to 6:00 PM. You can even Gpay on 99090 49893.

આભાર ડો. નિતીન સુમંત શાહ - હાર્ટ ફાઉન્ડેશન...

આભાર માનવાનું કારણ જબરુ છે. વાત છે 2008ની... એક વસાહતમાંથી અમે દિકરીને હોસ્ટેલમાં ભણવા લઈ આવ્યા એ પછી દિકરીના પિતાનો ફોન આવ્યો.

'ઓ બુન મારી વઉએ હાથમોં ઘાસતેલ લીધું હ્. કેસ ક સોડીન પાસી લાવો નકર મું હળગી મરે. તમારી ભાવના મારુ બૈરુ નઈ હમજઅ. મેરબોની કરીન ભલા થઈન સોડીન પાસી મેલી જો નકર આ હળગી....'

વર્ષો પહેલાં વિચરતી જાતિના બાળકોને ભણાવવાની મુહીમ શરૃ કરી. બાળકોને હોસ્ટેલમાં લઈ આવેલી એ વખતે વાલીઓનો આવો વિરોધ. બાળકોને અમે લઈ આવીએ અને વાલીઓ બે દિવસમાં બાળકને પરત લઈ જાય.

ભણતર નથી એટલે દશા ખરાબ એ સીધુ સમજાતું હતું. છતાં શિક્ષણ પ્રત્યે મોટાભાગના ઉદાસીન.

પણ અમે સ્થિતિ બદલવાનો નિર્ધાર કર્યો. અમારી પોતાની જગ્યા નહોતી અમે ભાડાની તો ક્યાંક કોઈએ વાપરવા આપેલી જગ્યામાં હોસ્ટેલ શરૃ કરીને બાળકોને ભણાવવાની શરૃઆત કરી. 

ધીમે ધીમે પોતાની જગ્યા જોઈશે નો અહેસાસ થયો. મૂળ તો વારંવાર જગ્યાઓ ખાલી કરવાની થાય. એક બાળક સાથે ઘર કે ગામ બદલવાનું અઘરુ થાય ત્યાં 300 બાળકો સાથે તો કેવું કપરુ?

આખરે પોતાની જગ્યા જે ક્યારેય લેવી નહોતી એ લેવાનું નક્કી કર્યું ને પાનસરમાં આદરણીય ચંદ્રકાન્તભાઈ ગોગરીની મદદથી ઘણી મોટી જગ્યા લીધી. આ જગ્યા પર 1000 બાળકોને ભણાવવાના મનોરથ છે. પ્રથમ ફેઝમાં હોસ્ટેલ બાંધી રહ્યા છીએ. 

ખર્ચ મોટો છે પણ સમાજ પર શ્રદ્ધા છે. ટીપે ટીપે સરોવર ભરાય એમ અનુદાન આવી રહ્યું છે.

હમણાં આદરણીય નિતીન સુમંત શાહ - હાર્ટ ફાઉન્ડેશને પાનસરમાં બંધાનારા વલ્લભ વિદ્યાસંકુલ માટે 25 લાખનું અનુદાન આપ્યું. હજુ વધારે અનુદાન તેમના તરફથી મળશે. તેમની લાગણી માટે આભારી છીએ. નિતીનભાઈ VSSM ના દરેક કાર્યોમાં હંમેશાં અમારી સાથે.. આમ તો નિતીનભાઈ ઘણા સેવાકાર્યોમાં છુટાહાથે દાન કરે.. તેમની આ સખાવતને પ્રણામ

આવા સ્નેહીજનોના કારણે જ આ બધા કાર્યો કરી શકીએ. નિતીનભાઈ, પ્રતિક્ષાબેન તેમજ તેમના પરિવારનો આભાર..

અમદાવાદના આદરણીય મહેન્દ્રભાઈ પટેલ - Lincoln Pharmaceuticals અનોખુ વ્યક્તિત્વ. માંગ્યા વગર મોકલી આપનાર પ્રિયજન. તેમણે અગાઉ 10 લાખની રકમ આપેલી એ સિવાય એમણે બીજા 5 લાખ પણ મોકલી આપ્યા. મહેન્દ્રભાઈ અને તેમના પરિવારજનોના અમે ઋણી છીએ.

આપ સૌને પણ આ ભગીરથ કાર્યમાં જોડાવા વિનંતી.

સોસીયલ મિડીયાના માધ્યમથી ઘણા સ્વજનો અમે જે કાર્ય કરીએ તેને જુએ.. આપ સૌને પણ આપનાથી થતો ટેકો કરવા વિનંતી.

વધુ વિગત માટે 9099936013 પર 10 થી 6માં સંપર્ક કરી શકાય. અથવા 99090-49893 પર Gpay પણ કરી શકાય

#MittalPatel #vssm #pansar#gandhinagar #vocationaltraining #vocationaleducation #nomadictribes #શિક્ષણ #શિક્ષણ_સંકૂલ

Ongoing construction at our Pansar Hostel

Pansar construction site

Mittal Patel with our hostel girls

In the first phase we are constructing a hostel

We bought a large piece of land in Pansar with the help
of our well-wisher Shri Chandrakantbhai Gogri.& started
construction of Hostel

Pansar Construction site